Najsłynniejsze opery na świecie

Autentyczna świątynia operowa we Włoszech . Fenice to neoklasyczny budynek ze złotymi skrzynkami i czerwonymi fotelami w najczystszym stylu tego typu pomieszczeń. Został zbudowany w XVIII wieku i ma pięć zachodzących na siebie pięter. Wraz ze Scalą w Mediolanie i Teatrem San Carlo w Neapolu jest to jedna z najbardziej prestiżowych sal włoskiej opery. W 1773 lub 1774 roku teatr San Benedetto w dzielnicy San Marco w Wenecji doznał pożaru, a ówczesna szlachta postanowiła zbudować nową salę przez architekta Giana Antonio Selvę. Otwiera się 16 maja 1792 r. Operą i baletem „I giuochi di Agrigento”. W 1832 r. Teatr został zniszczony przez płomienie i odbudowany dzięki pomocy architektów Fimabattisty i Tommaso Meduny, a dekorowany przez Tranquillo Orsi. 29 stycznia 1996 r., Kiedy jest już jednym ze światowych odniesień do liryki, zostaje ponownie spalony. Miasto Wenecja, dzięki pomocy państwa włoskiego, UNESCO i ważnych darowizn z całego świata, po raz trzeci odradza się z prochów w teatrze identycznym z luksusem swojego pochodzenia, po 8 latach pracy i kosztem 60 milionów euro. Otwiera się 12 listopada 2003 r. U La Traviata, autor: Giuseppe Verdi.

W 1700 r. Gio-Paolo Bombarda, doradca finansowy rządu hiszpańskiej Holandii, zlecił budowę sali do publicznych występów teatru lirycznego, dramatycznego i baletowego. Dzieło architektów Paolo i Pietro Bezzi, teatr został zbudowany na placu hotelu Ostrevent, gdzie produkowano monety, stąd nazwa „la Monnaie”. Krótko przed 1800 r., W momencie aneksji terytorium do Francji, Napoleon zaproponował budowę nowego budynku za starym, bardzo zniszczonym. Dzieło francuskiego architekta Louisa Damesme, nowy teatr został zainaugurowany w 1819 r. W 1855 r. W sali doszło do pożaru, z którego ocalała tylko fasada, ściany i galeria kolumn otaczających budynek. Architekt Joseph Poelaert był odpowiedzialny za odbudowę. W 1963 roku Monnaie stał się teatrem Belgijskiej Opery Narodowej . W 1985 r. Sala i scena zostały przystosowane w celu poprawy akustyki i bezpieczeństwa obudowy. W 1998 roku został rozbudowany o sąsiednie nieruchomości. Na początku XXI wieku trzysetną rocznicę świętowano wystawą „Opera: pieśń gwiazd”. Bajeczne obrazy, które możemy zobaczyć w teatrze, są niezwykłe.

Zainaugurowany 5 stycznia 1875 roku Garnier Opera House, z wnętrzem w kolorze czerwonym i złotym oraz kopułą samego Chagalla, jest prawdziwym cudem architektury. Znajduje się na końcu Opery, a budynek został narzucony jako symbol eklektycznej architektury drugiej połowy XIX wieku. Przez długi czas był znany jako Opera Paryska , ale po otwarciu Opery Bastille w 1989 roku jest oznaczony tylko jako Palais Garnier . Oba teatry są obecnie częścią podmiotu publicznego Opery Paryskiej. Pałac Garnier stał się częścią „zabytków” Paryża 16 października 1923 r.

Teatr Colón to autentyczna włoska sala, wyposażona na ponad 6 piętrach, gdzie przechodzą najpiękniejsze głosy liryczne. Jest to jedna z najistotniejszych na scenie światowej, z wielkością i właściwościami akustycznymi, które plasują ją na pierwszym miejscu. Został zaprojektowany przez Francesco Tamburini, architekta urodzonego w 1846 r., Ale zmarł w 1890 r., Kiedy prace były na początku. Vittorio Meano, współpracownik zmarłego, przyjął kontynuację, choć podjął pewne modyfikacje dotyczące początkowego projektu. Został jednak zabity w 1904 roku, więc był wówczas Belgiem, Jules Dormal, następcą i uczniem tego pierwszego, który zakończył pracę. Po tylu awatarach początkowy projekt, zainspirowany Operą Garnier, skończył się włoskim z bardzo interesującymi detalami w stylu secesyjnym. Wreszcie, 25 maja 1908 roku teatr otworzył swoje podwoje z reprezentacją Aídy. Mimo to prace nad tematami wnętrz były kontynuowane do 1910 roku. Wspaniały Teatr Colon zasługiwał na miano jednego z najbardziej reprezentatywnych obiektów historycznych w Buenos Aires, obok Pałacu Kongresowego i samej Casa Rosada.

Zainaugurowana 20 października 1973 roku, Sydney Opera House jest mityczna i odważna dzięki swojej białej architekturze świec, która dała o sobie znać na całym świecie. Rzeczywiście jest to jedna z najsłynniejszych budowli XX wieku i ważne miejsce reprezentacji artystycznej, zwłaszcza lirycznej. Oryginalna architektura, w której niektórzy widzą świece i inne muszle, pochodzi z wyobraźni duńskiego Jorn Utzon. Jego lokalizacja, w tym samym porcie w Sydney, z lasem na południu i obok Harbour Bridge (słynnego mostu w Sydney utworzonego z jednego łuku), czyni go symbolem Sydney. Podczas gdy większość odwiedzających nie ma możliwości wzięcia udziału w przedstawieniu, budynek jest obecnie siedzibą Opery Australijskiej, Sydney Theatre Company i miejskiej Orkiestry Symfonicznej. Opera gości także wiele międzynarodowych reprezentacji najwyższej jakości, objeżdżających świat.

Royal Opera House to opera i artystyczne miejsce do odwiedzenia w Londynie. Jest często nazywany Covent Garden , dzielnicą, w której się znajduje. Budynek jest zarówno siedzibą Opery Królewskiej, Royal Ballet, jak i orkiestry Royal Opera House. Obecny budynek jest trzecim budynkiem w tym samym miejscu. Pierwszy został zainaugurowany 7 grudnia 1732 r. Fasada, foyer i hala pochodzą z 1858 r., Ale prawie wszystkie pozostałe elementy obecnego kompleksu pochodzą z przebudowy przeprowadzonej w latach 90.

Metropolitan Opera House , znana jako „Met”, to gigantyczna sala, w której odbywają się najpiękniejsze programy na świecie. Pierwszy budynek, obecnie zlokalizowany w centrum kulturalnym Lincoln Center w Nowym Jorku, został otwarty 23 października 1883 roku na Broadwayu. Zniszczony przez pożar w 1892 roku, a następnie naprawiony, był używany do 1966 roku, w którym firma operowa zainwestowała w nową siedzibę Lincoln Center. Stary budynek, który nie mógł uzyskać tytułu zabytku, został rozebrany w 1967 roku. Obecna opera Wallace'a K. Harrisona została otwarta 16 września 1966 roku wraz ze światową premierą Marco Antonio i Kleopatry , autor: Samuel Barber. Z artystycznego punktu widzenia budynku konieczne jest podkreślenie fresków wykonanych przez Marca Chagalla w holu wejściowym. MET ma wiele systemów mechanicznych, które pozwalają na przemian programowanie różnych prac każdej nocy.

Otwarty w dniu 4 kwietnia 1847 r. Gran Teatre del Liceu (nazwa w języku katalońskim teatru) jest uważany za architektoniczny wyczyn za konstrukcję w kształcie podkowy i scenę o wysokości ponad 54 metrów. Jest to najstarszy i najbardziej prestiżowy teatr w Barcelonie, szczególnie pod względem operowym, a także jeden z najbardziej prestiżowych na świecie. Znajdujące się na La Rambla w Barcelonie najbardziej odpowiednie opery z najlepszymi wykonawcami były reprezentowane w ponad 150-letniej historii. Od wielu lat jest symbolem i miejscem spotkań katalońskiej arystokracji i burżuazji. Liceu przeżył dwa pożary, które całkowicie go zniszczyły: pierwszy 14 kwietnia 1862 r., Który zniszczył salę i scenę i zmusił teatr do zamknięcia na rok i sześć dni. Po drugim, 31 stycznia 1994 r., Został przebudowany i ulepszony, z poszanowaniem oryginalnej dekoracji i stylu, co zapewnia mu doskonałą akustykę, ale także dodaje ważne ulepszenia technologiczne, które uczyniły go jednym z najnowocześniejszych na świecie.

Opera w Lozannie jest znacznie mniej wystawna, ale zamiast tego jest jedną z najbardziej oryginalnych. Naśladuj art deco. Jest to sala widowiskowa, otwarta w 1871 roku, która przez lata była wielokrotnie wykorzystywana. Obecnie zasadniczo organizuje reprezentację utworów lirycznych, baletów i koncertów.

Wiedeńska Opera Państwowa (po niemiecku „ Wiener Staatsoper ”) to publiczna firma operowa i baletowa z siedzibą w Wiedniu, utworzona w 1810 roku. Jest to jeden z najbardziej prestiżowych teatrów na świecie i jedna z pierwszych instytucji kulturalnych Stolica Austrii We wrześniu 2002 roku japoński Seiji Ozawa został dyrektorem muzycznym. Wyreżyserował, 1 stycznia tego samego roku, Koncert noworoczny Filharmonii. Teatr nadaje nazwę budynku, zainaugurowanemu w 1869 r., Który pomimo bombardowań wojennych został identycznie przebudowany i dziś jest symbolem legendarnej muzyki wiedeńskiej.